بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامى در دیدار قاریان قرآن کریم (۱۳۸۴/۰۷/۱۴)
بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم
اولاً از قراء عزیز و خوانندگان بسیار گرامى و واقعاً نور چشم ما که امروز این جلسه را با نواى خوش قرآن معطر کردند، تشکر مى کنم و خدا را سپاسگزارم.
امروز بحمداللَّه به برکت نظام جمهورى اسلامى نواى قرآن در فضاى کشور ما طنین انداز است. جوانهاى عزیز ما بدانند که یک روز قرآن به معناى حقیقى کلمه در این کشور غریب بود؛ نه فقط عمل به قرآن و تکریم قرآن، حتّى تلاوت قرآن هم غریب بود. گاهى به عنوان نمایش، حرکتى در گوشه یى دیده مى شد؛ اما قرآن، مطلوب و جریان غالب در میان مردم کشور، بخصوص جوانهاى ما نبود. امروز من نگاه مى کنم مى بینم تعداد جوانها و حتّى نوجوانهایى که تلاوت قرآن را در حد نصاب لازم انجام مى دهند، زیادند. امروز جوانهاى عزیزى که این جا خواندند، همه شان حقاً و انصافاً بسیار خوب خواندند. بتدریج این جریان قرآنى در کشور تقویت شده.
من بارها گفته ام، باز هم مى گویم: ما تلاوت برجسته ى قرآن را در این کشور دنبال مى کنیم، براى این که اُنس با قرآن و تلاوت قرآن در بین مردم عمومیت پیدا کند. عزیزان من! باید با قرآن اُنس پیدا کنید. زبان ما، زبان قرآن نیست؛ مى توانیم به ترجمه ى قرآن مراجعه کنیم؛ اما عمق یابى مضامین قرآنى فقط با مراجعه ى به ترجمه نمى شود؛ کما این که با خواندن متن قرآن هم براى کسانى که مى فهمند، همیشه به دست نمى آید؛ با تدبر به دست مى آید؛ با عمق یابى به دست مى آید.
با قرآن باید مثل آینه مواجه شد؛ پاکیزه، براق و بى زنگار؛ تا قرآن در دل ما منعکس شود. قرآن باید در جان ما انعکاس پیدا کند؛ این همیشه و براى همه نیست؛ براى کسانى است که دلشان را با صفاى باطن و نفس پاکیزه کنند؛ با ایمان، با باور و با قبول با قرآن مواجه شوند؛ والّا کسانى که دل معاند دارند، بناى برنشنیدن و نفهمیدن دارند، نواى قرآن، کلام قرآن و پیام قرآن در دل آنها اثرى نمى کند؛ «ولو انّنا نزّلنا الیهم الملائکه و کلّمهم الموتى و حشرنا علیهم کلّ شى ء قبلا ما کانوا لیؤمنوا الّا أن یشاء اللَّه»؛ اگر براى برخى افراد زمین را به آسمان بدوزى، این دلِ ناباور و زنگار گرفته، نزدیک نمى شود و ایمان نمى آورد. لذا قرآن را هم مى خواند، اما به قرآن نزدیک نمى شود.
باید به قرآن نزدیک شد. شما جوانهاى عزیز و همه ى جوانهایى که این حرف را در سرتاسر کشور مى شنوید، بدانید در قرآن حکمت هست، نور هست، شفاء هست. عقده هایى که بر اثر چالشهاى موجود مادى دنیا در دل و جان انسان به وجود مى آید، سرانگشت حکمت قرآنى مى تواند همه ى این عقده ها را باز کند؛ این واقعیت است؛ دلها را باز مى کند، شرح صدر مى دهد، امید مى دهد، نور مى دهد، عزم راسخ براى حرکت در صراط مستقیم مى دهد. با قرآن باید مواجه شد و اینها را گرفت.
ما وقتى در دنیا غرق مى شویم، خود را محروم مى کنیم؛ مثل این است که آینه یى را گِل اندود کنید؛ معلوم است که چیزى را منعکس نمى کند. ما نباید خود را از قرآن محروم کنیم. امروز دنیاى اسلام متأسفانه خود را محروم کرده است. ما امت اسلامى، خود را از قرآن محروم کرده ایم. لذا آیه ى قرآن را هم مى خوانند، اما در عین حال مى بینند که آیه ى قرآن به امید بستن به غیر خدا، به شرک آوردن به غیر خدا، به پیوستن به جناح غیر خدا و اردوگاه غیر خدا چه نگاه غضب آلودى دارد؛ در عین حال دلشان پیش امریکاست، دلشان پیش مستکبران عالم است، دلشان پیش کمپانى هاى سرمایه دارى مسلط صهیونیستى و غیرصهیونیستى است. اگر دنیاى اسلام حرکت و جهش لازم را به سمت تعالى پیدا نمى کند، به خاطر همین گرفتاریهاست.
البته امروز خوشبختانه مسلمانها بیدار شده اند. امروز در سرتاسر دنیا بیدارى اسلامى محسوس است و روزبه روز ان شاءاللَّه این بیدارى و برادرى بین مسلمانها بیشتر خواهد شد.
وقت اذان مغرب است. ما، هم حرف گفتنى به شما زیاد داریم؛ هم شوق شنیدن صداهاى قرآنى شما را زیاد داریم؛ اما متأسفانه براى هیچکدام وقت نیست.
والسّلام علیکم و رحمهاللَّه و برکاته
منبع:leader.ir
