«منصور آقامحمدی»، حافظ و مدرس قرآن که در جلسات سنتی قبل از انقلاب به همراه پدرش شرکت میکرد، علاقه به قرآن از همان ایام در وجودش نهادینه شده و خدمت در نیروی زمینی ارتش، موجبات رشدش در این مسیر نورانی را فراهم کرد.
منصور آقامحمدی، حافظ و مدرس قرآن کریم است. وی متولد ۱۳۴۳ است و در یک خانواده مذهبی در تهران به دنیا آمد. پدرش، کارگر کارخانه ذوب آلومینیوم بوده است و سه برادر و یک خواهر دارد. پس از گذراندن تحصیلات ابتدایی در تهران و به دلیل شرایط جسمی و بیماری ناشی از شغل سنگین و طاقت فرسای پدرش در اوایل انقلاب اسلامی ایران به شهرستان همدان(موطن اصلی پدرش) نقل مکان میکنند و مقاطع راهنمایی و اول دبیرستان را در آنجا میگذراند. او افتخار دارد که با توجه به سن کم خود به همراه دیگر دانشآموزان و به سرپرستی فرزند آیتالله معصومی همدانی که معلم دروس دینی آنان بوده، در روند شکلگیری انقلاب ۵۷ حضور داشته و در سالهای ۵۸ و ۵۹ نیز شبها از تأسیسات همدان با کمک سایر نیروهای مردمی و بسیج با هدف جلوگیری از آسیبرسانی منافقان، پاسداری میکرده است.
او که ورودش به عرصه قرآن را در بدو امر مرهون عنایات حضرت حق و زحمات پدر و مادرش و سپس استخدام در ارتش جمهوری اسلامی ایران میداند، رهنمودهای همکاران و مسئولانی را که در سازمان عقیدتی ـ سیاسی ارتش جمهوری اسلامی انجام وظیفه میکردند، در این مسیر مثمرثمر تلقی میکند.
محفل انس با قرآن کریم، پادگان نزاجا مسجد سلیمان/ اسفند۹۱
آقامحمدی که ۵۰ بهار از زندگیاش میگذرد به جلسات سنتی قرآن که به همراه پدرش در آن حضور داشته است، اشاره میکند و ادامه میدهد: «حدود سال ۱۳۵۰ به همراه پدرم که خود قاری سنتی قرآن است در هیئات خانگی واقع در خیابان اتابک تهران شرکت میکردم». اندکی تأمل میکند و میگوید: «خاطرم هست که جلسات آنجا را فرد سیدی به نام «حسینی» اداره میکرد و من که حدود هفت سال داشتم در آنجا سورههای حمد و توحید را خواندم که از طرف او مورد تشویق واقع شدم که همین مشوقم به ادامه یادگیری قرآن شد».
او که در دیماه سال ۱۳۶۱ وارد ارتش جمهوری اسلامی ایران شده است، میگوید: «پس از گذراندن مراحل آموزشی، در یکی از یگانهای نیروی زمینی مشغول به کار شدم و در عین حال با فراگیری دروس عقیدتی، فعالیتهای قرآنی نیز انجام میدادم».
او با اشاره به اساتید و مربیان خود در ارتش جمهوری اسلامی، میگوید: «خاطرم هست که اولین استادم گروهبان وظیفهای بنام «فرشچی» بود که به عنوان معلم قرآن در سال ۱۳۶۲ در پادگان لشگرک به ما آموزش قرآن میداد و پس از شنیدن تلاوت قرآنم از قرائتم خوشش آمد و برای اینکه بهتر بتوانم در حوزه قرائت قرآن ورود پیدا کنم کتابچههای کوچکی در اختیارم گذاشت و انگیزهام را برای این عمل مقدس مضاعف کرد».
داوری مسابقات قرآنی در شیراز سال ۸۶
آقامحمدی که در سال ۱۳۶۴ بنا به نیاز سازمان و درخواست خودش به مناطق عملیاتی اعزام گردیده، با افتخار بیان میکند: «در راستای دفاع از میهن عزیز، دوشادوش سایر رزمندگان در عملیاتهای والفجر ۸ و کربلای ۶، عملیاتهای مختلف پدافندی و آفندی حضور پیدا کردهام. همچنین به همراه سایر دوستانم که در حوزه قرآنی تلاش میکردند، من نیز در محافل و مسابقات قرآن با اشتیاق شرکت میکردم».
او که پس از پایان ایام دفاع مقدس به تهران باز میگردد، در حوزههای مختلف قرآنی مشغول به فعالیت میشود و ادامه میدهد: «برپایی مسابقات و تشکیل دورههای آموزش قرآن در تمامی یگانهای ارتش جمهوری اسلامی ایران، دارای سبقهای به بلندای انقلاب است، به ویژه روزهای سهشنبه که کلاسهای قرآن برگزار میشد، من نیز به عنوان مربی مشغول به تدریس در این کلاسها شدم و در عین حال مأموریتهای نظامیام را هم انجام میدادم».
آقامحمدی در سال ۱۳۶۶ ازدواج میکند که ثمره ازدواجش دو پسر (یکی فارغالتحصیل کارشناسی ارشد مدیریت راهبردی و دیگری دانشجوی کارشناسی حسابداری) و دختری پنج ساله است. آقامحمدی ادامه میدهد: «با توجه به اینکه در اغلب مراسمها و جلسات، قاری شروع برنامه بودم، در سال ۱۳۷۵ به تشویق سرهنگ «سلیمانزاده»، معاون عقیدتی ـ سیاسی مرکز آموزش ۰۲ نزاجا به یک دوره کمک مربی قرآن در مرکز آموزش عقیدتی سیاسی ارتش اعزام شدم و پس از این دوره نیز به آموزشگاه گروهبانی منتقل شدم و در این محل با استاد بزرگوار سرهنگ «محمد شایسته» که ۱۰۰ ماه در مناطق عملیاتی حضور داشته و یکی از فرماندهان نمونه گردانهای ارتش بودهاند و در عین حال از قاریان و اساتید ارزشمند ارتش بوده و در حال حاضر بازنشسته شده و در مشهد مقدس فعالیتهای قرآنی گستردهای دارند، آشنا شدم و ایشان که مسئولیت دارالقرآن یگان را داشتند، وقتی متوجه علاقه و سابقه من در حوزه قرآن شدند مرا تحت آموزش تخصصی قرار دادند که از محضر او بسیار بهرهمند شدم.
او که دارای رتبههای متعدد در رشتههای قرائت، اذان و حفظ قرآن کریم است در خصوص سرهنگ شایسته میگوید: «بسیاری از قاریان و معلمان قرآن همان سالها که در ارتش پرورش یافتهاند در راستای آموزشهای سرهنگ «شایسته» بوده است. به همراه استاد شایسته به جلسات مرحوم استاد «علی اربابی» ــ که جامعه قرآنی مدیون ایشان هستندــ، رفته و به این استاد معرفی شدم و در آنجا به صورت تخصصی قرائت قرآن را دنبال کردم و با توجه به اینکه استاد اربابی از سال ۶۰ تا هنگام عروج ملکوتیش داوری مسابقات و آموزشهای تخصصی قرائت در ارتش را انجام میدادند با دلسوزی فراوان به رشد من کمک کردند و من هم تمامی آموزشهای فرا گرفته را به دیگر همکاران قرآنی خودم در ارتش میآموختم تا با این روش در رشد قرائت و علوم قرآنیم بیشتر موفق باشم».
این حافظ قرآن در سال ۱۳۸۱ با توجه به اینکه حدود ۳۸ سال داشته است توسط سروان بازنشسته «محمد احراری» از اساتید قرآن ارتش و حافظ کل قرآن کریم که به «رایانه قرآنی ارتش» معروف بوده و بیش از ۱۰۰ماه در ایام دفاع مقدس در مناطق عملیاتی حضور داشته، به حفظ قرآن کریم ترغیب میشود و در طول حدود هفت سال موفق به حفظ کل قرآن کریم در کنار انجام وظیفه نظامیاش میشود و سپس در مسابقات متعدد حضور پیدا میکند که کسب رتبه در مسابقات موجبات تشویقش را به پیشروی در این مسیر نورانی، فراهم میکند.
آقامحمدی در عین انجام فعالیتهای قرآنیاش، در مشاغلی که در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی به وی سپرده شده با جدیت انجام وظیفه کرده و در همین راستا بارها مورد تقدیر و تشویق مسئولان قرار گرفته، عنوان میکند: «در سال ۱۳۸۵ بنا به درخواست اداره عقیدتی ـ سیاسی نیروی زمینی ارتش و موافقت فرمانده وقت نیروی زمینی به این اداره منتقل شدم و به عنوان جانشین دارالقرآن نزاجا مشغول انجام وظیفه گردیدم و در عین حال به ارتقای حفظ قرآن و آموزش به دیگر علاقمندان پرداختم».
محفل قرآنی در نقطه صفر مرزی در سال ۸۹
او که موفقیت در رشته حفظ قرآن کریم خود را مرهون زحمات استاد محمد احراری، میداند، در خصوص نوع مدیریت خود در حوزه قرآنی، بیان میکند: «در حوزه مدیریتی و اجرای برنامهها از محضر سرهنگ «حسن سلطانپناه» از مدیران موفق قرآنی، قاری برجسته و جانباز دارای دکترای علوم قرآنی و همچنین سرهنگ «احمد نیکوئیها» از قاریان برجسته نزاجا که مدیریت موفقی داشتند و هم اکنون هر دو بزرگوار بازنشسته شده و در حوزه قرآن در جاهای مختلف فعالیت دارند، بهره فراوانی برده است».
آقامحمدی با اشاره به بیشترین تأثیر اساتید در وی، از نظر سلوک رفتار و متخلق نمودن اخلاق خود به قرآن کریم، تصریح میکند: «مرحوم استاد علی اربابی، حسین دهقانیزاده از مفاخر قرآنی ماندگار ارتش، سروان بازنشسته رحیم رجبی از قاریان و اساتید مطرح و سرهنگ بازنشسته علیجان هاشمی که حتی پس از بازنشستگی با جدیت در دانشگاه افسری امام علی(ع) در خدمت دانشجویان قرآنی هست، در رشد علمی و رفتار قرآنیم اثر مستقیم داشتهاند».
وی در خصوص ارتباطش با جامعه قرآنی و اساتید ادامه میدهد: «بحمدالله با اکثر چهرههای برجسته قرآنی کشور در ارتباط هستم و از محضر آنان کسب فیض میکنم اما در حوزه حفظ از اساتید حفظ قرآن محمدمهدی بحرالعلوم، سیدرضا میرموسایی که افتخاری برای ارتش سرافراز هستند و نیز استاد امیر آقایی که در جامعه قرآنی کاملاً شناخته شدهاند، الگوهای ارزشمندی برای اداره جلسات و داوری مسابقات برایم میباشند».
به همراه اساتید برجسته قرآنی کشور در هشتمین مسابقات قرآن دارالقرآن امام علی(ع) در سال ۹۳
او ادامه میدهد: «در سال ۱۳۸۸ به صلاح دید معاون تبلیغات و روابط عمومی اداره عقیدتی ـ سیاسی به عنوان مدیر دارالقرآن نیروی زمینی ارتش منصوب شدم که این امر موجب شد تا بیش از گذشته و طی چهار سالی که در این محل بودم به فعالیتها و فضاهای قرآنی نیروی زمینی بیشتر نزدیک شوم و تجربههایی را به دست آورم لذا در برگزاری محافل، مسابقات متعدد قرآنی و برپایی کلاسهای متنوع آموزش قرآن و طرح ریزی برنامههای حفظ و قرائت در یگانهای مختلف و رسیدگی به امور قرآنی خانههای سازمانی، خانوادهها، بانوان شاغل و دانشجویان دانشگاه افسری امام علی(ع) توفیقاتی را داشتم».
آقامحمدی که یگان نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی را به عنوان یکی از فرهنگیترین یگانهای نیروهای مسلح مطرح میکند، میگوید: «این امر به لطف خداوند و حمایتهای فرماندهان نیروی زمینی و رؤسای عقیدتی ـ سیاسی و دیگر افرادی که در حوزه قرآن نزاجا زحمات زیادی کشدیدهاند، ایجاد و محقق شده است و مضاف برآن موفقیتهای به دست آمده مدیریتم در سالهای پایانی خدمت در حوزه قرآن نزاجا را مرهون همدلی همکاران و مدیران بالادستی خودم، به ویژه حمایتهای حجتالاسلام آلهاشم، رئیس سازمان عقیدتی ـ سیاسی ارتش و امیر پوردستان، فرمانده نیروی زمینی و هیئت رئیسه نزاجا و هیئت رئیسه اداره عقیدتی ـ سیاسی نزاجا میدانم».
او در خردادماه سال ۱۳۹۳ و با توجه به اینکه ۳۲ سال در ارتش جمهوری اسلامی خدمت کرده است، درخواست بازنشستگی میکند و در حوزه فعالیتهای قرآنی در بخش معاونت آموزش، پژوهش و تربیت بنیاد بینالمللی حفظ قرآن کریم که به همت بنیاد فرهنگی خاتم الاوصیا(عج) ایجاد شده است، در حال انجام وظیفه است و بیان میکند: «این بنیاد، کارگروههای مختلفی دارد که یکی از این کارگروهها بنیاد بینالمللی حفظ قرآن کریم است که با حضور چهرههای اثرگذار در حوزه حفظ قرآن در سطح کشور در راستای آموزش و تربیت حفاظ قرآن، برنامهریزیهای حفظ، استاندارسازی آموزشهای حفظ تشکیل شده که امیدوارم این اقدام با حمایت تمامی دلسوزان قرآنی به موفقیتهایی در راستای حفظ قرآن، که از مطالبات مؤکد رهبر معظم انقلاب است، دست یابد».
اجرای برنامه قرآنی در پادگان بروجرد در سال ۹۲
هنگامی که راجع به درجهاش در زمان جذب به این نیرو و زمانی که بازنشسته شده است، سؤال پرسیدم، میگوید: «پس از طی هشت ماه آموزش نظامی در بدو استخدام در نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، به درجه گروهبان دومی نائل شدم و بخاطر تشویقاتی که در حوزه قرآن به من اعطا شد و مدارکی که در راستای حفظ قرآن دریافت کردم و پیگیریهای، حجتالاسلام آلهاشم، رئیس سازمان عقیدتی ـ سیاسی ارتش پس از گذراندن دوره عالی رشته الهیات درجه سرگردی دریافت کردم و سپس با درجه سرهنگ ۲ و دو سال ارشدیش با ۳۲ سال خدمت بازنشسته شدم».
آقامحمدی درباره روش حفظش، عنوان میکند: «حفظم حدود هفت سال از سال ۱۳۸۱ طول کشید و استاد «احراری»، استادم بوده است و روش حفظم خواندن و حفظ کردن بود و به دلیل اینکه قاری بودم و اکثر آیات در ذهنم جای داشت، به سرعت ۵ جزء اول را حفظ کردم و سپس مسیر را با وجود فشردگی مسئولیت نظامیم ادامه دادم».
او که شروع حفظش از ابتدای جزء اول قرآن کریم بوده، ادامه میدهد: «به دلیل وضعیت شغلی برنامه مشخصی را برای حفظ کردن دنبال نکردم و میزان حفظم بستگی به زمان داشت»، آقامحمدی با اشاره به اینکه در برههای از زمان معاون اداری ـ بازرسی نیروی زمینی ارتش بوده است، میگوید: «با وجود، سنگینی مأموریت در این محل، در پی پشتیبانی و حمایت مسئولان این مجموعه شروع کار برایم به سرعت آغاز شد و پنج جزء اول که معمولاً برای حافظان قرآن حفظش سنگین است برای من به راحتی انجام شد».
آقامحمدی پس از حفظ پنج جزء اول در سال ۱۳۸۲ که در مسابقات قرآن نیروی زمینی در سنندج برگزار شده بود، شرکت کرده و رتبه نخست را در رشته حفظ پنج جزء کسب میکند، ادامه میدهد: «همان رتبه انگیزهای شد تا دیگر در رشته قرائت حضور نیافته و حفظ خودم را ارتقا دهم و در سال ۱۳۸۳ در رشته حفظ ۱۰ جزء در مسابقات ارتش مقام اول را کسب کنم و همچنین یکبار هم برای مسابقات ارتشهای اسلامی که هر دوسال در عربستان برگزار میشد و تعدادی از همکارانم در دورههای قبل به این مسابقات اعزام شده و موفق هم بودهاند، انتخاب شدم اما با توجه به شرایطی که کشور عربستان ایجاد کرد، نتوانستم به آن مسابقات بروم».
آقامحمدی که دارای مدرک تخصصی درجه ۴ حفظ سازمان دارالقرآن الکریم است، سال ۹۳ نیز در آزمون کتبی حفظ کل سازمان دارالقرآن و آزمون کارشناسی سازمان سنجش شرکت کرده و منتظر نتیجه آن است تا در فراخوان نفرات منتخب به آزمون شفاهی حفظ کل دعوت شود.
محفل انس با قرآن در تیپ ۳۵ صالحآباد در سال ۸۹
وی هم اکنون نیز علاوه بر همکاری و داوری در مسابقات قرآن یگانهای ارتش جمهوری، دانشگاهها و بیمارستان خاتم الانبیاء(ص) و سپاه محمد رسول الله (ص)در رشتههای حفظ و قرائت، به تدریس در دانشگاههای ارتش جمهوری اسلامی، سازمان قضایی نیروهای مسلح و تعدادی از مساجد شرق تهران و برخی از مراکزی که اعلام نیاز میکنند، مشغول است و بهترین لحظات عمر خود را همین ایامی اعلام میکند که به تدریس قرآن میگذرد.
آقامحمدی در حوزه اجرای محافل قرآنی و مذهبی نیز دارای تجربه و موفقیتهایی است و این توفیق خود را نیز مرهون عنایات الهی و حاصل الگو گرفتن و بهرهگیری از سبک و منش بزرگوارانه مجریان مطرح به ویژه استاد عباس سلیمی و مجید یراقبافان و سیدوحید مرتضوی میداند.
آقامحمدی در پاسخ به اینکه چه مقامهای قرآنی کسب کرده، میگوید: «کسب مقامهای قرآنی صرفاً به دلیل ایجاد انگیزه برایم شیرین و فرحبخش است وگرنه قابل بیان نیست که در این راستا کسب رتبه چهارم رشته قرائت در مسابقات قرآن نیروی زمینی در سال ۷۷، رتبه اول رشته اذان در مسابقات قرآن ستاد نیروی زمینی در سال ۷۸، نفر اول نزاجا و دوم رشته حفظ پنج جزء در مسابقات قرآن ارتش جمهوری اسلامی در سال ۸۲، نفر اول در رشته حفظ ۱۰ جزء در مسابقات قرآن نیروی زمینی و ارتش جمهوری اسلامی در سال ۸۳، نفر اول رشته حفظ ۲۰ جزء ارتش جمهوری اسلامی در سال ۸۵، نفر سوم رشته ۱۰ جزء نیروهای مسلح در سال ۸۵، نفر اول مسابقات اوقاف استان تهران در سال ۸۶ در رشته حفظ ۱۰ جزء و نفر چهارم حفظ ۲۰ جزء نیروهای مسلح در سال ۸۷ از نتایج تلاشم در مسابقات قرآنی است». حتی او یک بار هم به عنوان خادمالقرآن و فعال قرآنی مورد تقدیر از سوی سازمان دارالقرآن الکریم و فرهنگسرای قرآن قرار گرفته است.
مسابقات قرآن ستاد نزاجا / سال ۸۸
وی با اشاره به یک خاطره قرآنی شیرین و ماندگارش در هنگام اعزام کاروان قرآنی نزاجا به مناطق عملیاتی جنوب و غرب کشور که همه ساله در روزهای پایانی اسفندماه همزمان با اعزام کاروان راهیان نور به مناطق عملیاتی انجام میگیرد، میگوید: «سال ۸۶ یا ۸۷ به همراه مداح اهل بیت عصمت و طهارت آقای «حشمتالله مهدی» که اکنون بازنشسته شده است و تعدادی از قاریان و حافظان قرآن به مسئولیت سرهنگ «احمد نیکوییها» مدیر وقت دارالقرآن نزاجا برای اجرای برنامه قرآنی، اعزام شده بودیم. کاروان برنامهاش را ظهر در مسجد یگان اجرا کرد و به دعوت فرمانده تیپ مقرر شد شب نیز برای خانوادهها و سایر میهمانان به اجرای برنامه بپردازیم. فرمانده تیپ که انصافاً با دلسوزی پیگیر اجرای برنامهها بود برای حدود ۵۰۰ نفر نیز شام تدارک دیده بودند، اما هنگامی که برنامه آغاز شد میهمانانی از شهر حمیدیه و سوسنگرد جهت بهرهمندی از آن محفل قرآنی به جمع اضافه شدند که تعداد آنان حدود ۱۵۰ نفر بودند. احساس اضطراب در وجود خاکی، فرمانده و رئیس عقیدتی ـ سیاسی تیپ کاملاً مشهود بود و مسئولان تدارکات با توجه به ضیق وقت، مدام به فرمانده مراجعه و کسب تکلیف میکردند تا راه برون رفت از این کمبود را از او کسب تکلیف کنند و برای تقسیم شام هم دقایقی بیشتر وقت نبود و در حالی که ما درخواست کردیم اول میهمانان را پذیرایی کنید اگر غذا تمام شد افراد خودی و میزبان گله نخواهند کرد، در همین زمان، مسئول تدارکات مجدداً به فرمانده مراجعه و با چشمان برق زده عنوان کرد نمیدانیم چگونه و از چه طریقی ولی یک دیگ غذا در کنار سایر دیگها است و دیگر غذا کم نخواهیم آورد که همه ما از تعجب خیره خیره به هم نگاه کردیم و متوجه شدیم عنایتی خاص به این محفل شده بود که از کجا و چگونه والله اعلم».
او همچنین به خاطرهاش از رژه مقابل فرمانده کل قوا(دامت برکاته) اشاره میکند و ادامه میدهد: «در سال ۱۳۷۲ در تبریز خدمت میکردم و حضرت آقا به این شهر تشریف آوردند و طی مراسمی که در لشکر ۲۱ آذربایجان در حضور معظمله داشتیم مقرر شد من به عنوان رژه رونده نفر اول جلوی تیپ باشم و پس از من فرمانده تیپ به همراه رژه روندهها از مقابل قرآن کریم و فرمانده کل قوا عبور کنند. میدان رژه در منطقه و دامنهای قرار داشت که به نام «مارالان» معروف است و در طول سال وزش باد در آن محل جریان دارد. من که باید پرچم را بالا نگه میداشتم و هنگامی که به جایگاه میرسیدم آن را بصورت افقی قرار میدادم و رژه میرفتم، جنس پرچم به همراه آویزهایی که داشت، به همراه میله حدود دومتری آن سنگین بود و دقیقاً هنگامی که رژه من شروع شد باد شدیدی وزیدن گرفت که در یک لحظه مسیرم منحرف شد، اما با توسلم به قرآن و عشقم به فرمانده کل قوا و اینکه میلیونها ایرانی و سایر کشورها این صحنه را خواهند دید، نیروی مضاعفی در وجودم ایجاد شد وتوانستم با وجود این باد حدود ۳۰ تا ۴۰ قدم رژه را ادامه دهم و از جلوی جایگاه عبور کنم. فرمانده تیپ که پشت سر من بود و متوجه این اتفاق بود و نگران از ادامه رژه من، به دلیل این تحمل بعد از مراسم مرا تشویق مادی کرد».
آقامحمدی معتقد است که برای جامه عمل پوشاندن به فرمان مقام معظم رهبری (مدظله العالی) مبنی بر پرورش و تربیت ۱۰ میلیون حافظ کل قرآن و انس عموم جامعه با قرآن کریم، باید از فعالیتهای پراکنده و سلیقهای در این حوزه پرهیز کرد، میگوید: «باید تمامی مراکز و نهادها دست به دست هم دهند تا این فرمان را با رویکرد تدبر در قرآن به زودی محقق کنند و کُندی و سلیقهای رفتار کردن در این خصوص شاید فرصتها را از بین برده و در عین حال به نظر من این فرمان یک تکلیف شرعی و قانونی است که متأسفانه حمایت جدی دولتی را در آن مشاهده نمیکنیم بنابر این شایسته است هر فرد و گروه و نهادی به مانند یک رزمنده که در جبههها حضور مییافتند و بدور از هرگونه توقع و فقط برای اعتلای نام مقدس جمهوری اسلامی ایران مجاهدت میکردند، در این حوزه نیز تلاش صادقانه کنند و در عین حال چهرههای اثرگذار و به ویژه قاریان و حافظان قرآن کریم با رفتارهای منطبق با اخلاق قرآنی خصوصاً در هنگام حضور در محافل و مجالس زمینه جذب افراد و بطور مشخص جوانان را به این حوزه فراهم کند».
حجتالاسلام کعبی، رئیس عقیدتی ـ سیاسی پادگان دژ خرمشهر/ سال ۸۸
او در این خصوص عنوان کرد: شاید آنقدر که رفتار کریمانه و منطبق با قرآن اساتیدی چون مرحوم استاد اربابی و یا اساتیدی چون میرموسایی یا دیگران اساتید قرآن در جذب امثال من به حوزه قرآن مؤثر بودهاند، تلاوت و محفوظات و علوم آنان نقش قابل ذکری نداشته است.
این پیشکسوت قرآنی معتقد است: «دین اسلام بنا بر نص صریح آیات قرآن کریم، جهانی است و حتی به نظر وی لازم است اقلیتهای مذهبی نیز از محتویات آیات قرآن کریم مطلع و بهرهمند شوند و این وظیفه جامعه قرآنی است تا با برنامهریزی و تهیه محتوی جذاب و اثرگذار در این راستا نیز اقدام کنند».
وی میگوید: «مگر نه اینکه نجاشی پادشاه حبشه، با شنیدن آیاتی از سوره مبارکه مریم حاضر نشد حتی در مقابل کوهی از طلا، مسلمانان اعزام شده به حبشه را به نمایندگان ابوسفیان تحویل دهد و براساس تفاسیر در شأن ایشان آیهای هم نازل شده است و یا نه اینکه بارها شنیدهایم افراد متعددی از ادیان دیگر با شنیدن تلاوت آیات قرآن توسط قاریان برجسته به دین اسلام مشرف شدهاند. پس چگونه ما که مفتخریم دین اسلام و پیامبر(ص) و ائمه معصومین(ع) از آن ماست به آموزش رایانه، زبان انگلیسی و موسیقی فرزندانمان بیش از آموزش قرآن اهمیت داده و هزینههای گزافی را نیز متحمل میشویم و یا چگونه برای ورزش و تندرستی جسم و حضور در رشتههای مختلف ورزشی هزینه میکنیم، اما برای سلامتی روح خود و رشد معنوی و آگاهی از علوم دینی خود قدم جدی برنمیداریم؟»
آقامحمدی تصریح میکند: «البته هر یک از این موارد که عرض شد در جای خود برای رشد انسان لازم است اما اگر ما از نظر معنویت و دینی ساخته و پرداخته نشویم چه بسا آن علوم و فنون فراگرفته شده در راه صحیح مورد استفاده قرار نگیرد و ما این را به وضوح در بین جوامع و حتی در کشور خودمان مشاهده میکنیم که در میادین ورزشی که فرهنگ دینی و قرآنی در آن رنگ جدی ندارد چه آسیبهایی به جامعه، به ویژه قشر جوان وارد میشود و چه الگوهای نامناسبی که در جامعه ایجاد شده و موجب تنفر دینمداران و خانوادههای شهدا و جانبازان شده است».
محفل انس با قرآن، پادگان ابوذر، سال ۸۹
وی عنوان میکند: «راه برونرفت از فقر فرهنگی و داشتن یک زندگی دارای سبک اسلامی با معیارهای معرفی شده قرآن و اتکا به نیروها و سرمایههای داخلی، که همواره مورد تأکید مقام معظم رهبری بوده است، بدون تردید مراجعه به قرآن و سیره ائمه معصومین(ع) است و از نظر من حفظ قرآن یکی از راههای کاربردی انس با آیات و توجه به مفاهیم و مضامین و عمل به آن است و البته منظور از حفظ قرآن اولاً حفظ الفاظ و جملات نیست بلکه حفظ همراه با تدبر و آشنایی با مفاهیم آن است و در ثانی اگر برای عموم جامعه حفظ کل قرآن میسر نیست میتوان با دستهبندی آیات مورد نیاز هر یک از افراد جامعه، آنان را به انس با این دستورالعمل ارزشمند و معجزه جاوید پیامبر عظیم الشأن اسلام(ص) ترغیب و تشویق کرد که با وجود تمامی موانع و مشکلات پیشرو تعدادی از اساتید و چهرههای قرآنی در این حوزه با دلسوزی و تلاش محتویاتی را آماده کردهاند که امید است به راحتی در اختیار علاقهمندان قرار گیرد».
آقامحمدی در پایان ضمن تشکر از بعضی نهادهای اثرگذار و مؤسسات قرآنی که سعی میکنند معارف قرآنی را بیش از پیش در جامعه گسترش دهند، یادآور شد: «باید در حوزه ترویج و فرهنگسازی حفظ، قرائت، درک معنای آیات و همچنین آموزشهای عمومی قرآن، رسانهها تلاش بیشتری کنند و در عین حال با محتواسازی برنامههای خود با استفاده از نیروهای دلسوز و متخصص ودر عین حال متعهد، مانند شهید آوینی وارد عرصه شده و چون روزهای اول انقلاب و ایام دفاع مقدس و با معرفی قهرمانان قرآنی، تهیه مستند و سریالهای قرآنی و برنامههای مفهمومی و تهیه کتب و نشریات قرآنی راهبردی و تبلیغات میدانی و شهری و همچنین برگزاری محافل و کرسی های تلاوت که در آن علاوه بر قرائت قاریان به اجرای برنامه حفظ و مفاهیم نیز پرداخته شود در ترغیب تمامی افراد و گروههای جامعه به حوزه قرآن اقدام جهادی و حماسی کنند و به موازات آن نیز دولت و مجلس شورای اسلامی و سایر دستگاههای ذیربط برای ترویج قرآن که به همه جامعه تعلق دارد و تضمینکننده رفتار و سلوک دینی سرمایههای انسانی به ویژه جوانان است، از به کارگیری امکانات مادی و منابع مالی که به حمدالله در کشورما متنوع و فراوان است، کوتاهی نکنند».
منبع: ایکنا