بیانات در دیدار قاریان شرکت کننده در بیست و سومین مسابقات بین المللى قرآن (۱۳۸۵/۰۷/۰۴)
بسم اللَّه الرّحمن الرّحیم
از برادران عزیزى که امسال هم مثل سالهاى قبل، دل و محفل ما را به ذکر آیات الهى و تلاوت کلام الهى منوّر کردند، خیلى تشکر میکنیم. هم از قاریان محترم و مجریان برنامه هاى گوناگون در این جلسه تشکر میکنیم و هم از اداره کنندگان این جلسه و کسانى که زحمت این کار را سالهاى متمادى است که بر دوش گرفته اند و ما را محظوظ میکنند.
امسال برنامه ى ما از سالهاى قبل هم بهتر بود؛ پیشرفت قراء جوان ما در تلاوت، محسوس است. الحمدللَّه، پى درپى این نسلهاى قرآنى یکى پس از دیگرى میآیند، استعدادهاى خوب، دلهاى پر از شوق و نفسهاى گرم، در خدمت قرآن و تلاوت آن قرار میگیرند. این، بخشى از قضیه است؛ اما یک بخش لازم است. من همین جا این را عرض بکنم و تذکر بدهم، که اگر ما معتقدیم – که معتقدیم – که عمل به قرآن، اساس و محور احیاء قرآن است و مسئله به تلاوت و خواندن و اینها ختم نمیشود – که به آن اعتقاد داریم؛ معتقدیم باید به قرآن عمل کنیم، باید جامعه مان را قرآنى کنیم، باید فکرمان را قرآنى کنیم، باید عملمان را قرآنى کنیم، باید قرآن را باور کنیم؛ قرآن را باور کنیم و وعده ى قرآن را وعده ى صدق و حق بدانیم، همین طور که خود قرآن میفرماید: «و تمّت کلمه ربّک صدقاً و عدلاً لامبدّل لکلماته»؛ همچنانى که باید تعاملمان با شخص خودمان، با افراد خانواده مان، با افراد محیط کارمان، با افراد اجتماعمان، با مسلمین کشورهاى دیگر، با قدرتها، با ملتها و همه ى اینها باید با نَفَس و روح قرآنى تنظیم بشود؛ اینها همه اش درست است و به آن اعتقاد داریم؛ احیاء قرآن، عمل به قرآن و گرامیداشت قرآن این است؛ اینها درست – اما اینها معنایش این نیست که ما تلاوت قرآن را دست کم بگیریم. من میخواهم به شما «قرآنى»ها – که اهل تلاوت، اهل تجوید و اهل لحن و آهنگ و صوت و خواندن قرآنید – این را تأکید کنم، گاهى شنیده میشود که بعضى میگویند آقا به قرآن باید عمل کرد؛ خوب، این حرف درستى است؛ اما مقصودشان این است که تلاوت قرآن و آرایه هاى قرآنى را دست کم بگیرند! من با این مخالفم. تلاوت قرآن هم جزوِ یک مجموعه و منظومه اى است که اینها همه به هم متصل است؛ این هم بایستى مورد توجه قرار بگیرد و گرامى داشته شود. هم باید تلاوت بکنید و هم باید معانى قرآن را بفهمید؛ اگر معناى قرآن را فهمیدید، میتوانید بهتر تلاوت کنید. الان قراء حالا را با قراء بیست سال قبلمان مقایسه کنیم، که این حرکت قرآنى در کشور ما تازه و آرام آرام شروع شده بود؛ بعضیها خوب هم میخواندند، صداها خوب بود و شیوه هاى قراء معروف را هم یاد گرفته بودند و میخواندند؛ اما دلنشین نبود؛ چرا؟ چون از معانى و مفاهیم آیات هیچ سر در نمیآوردند؛ این معلوم بود. اما امروز آن طور نیست؛ امروز جوانهاى ما این آیاتى را که میخوانند، خودِ کیفیتِ خواندنشان، حکایت از این میکند که اینها معناى آیه را مى فهمند و به مفهوم آیه توجه دارند.
پس اول باید خوب بخوانید؛ تلاوت را خوب، زیبا و جامع و صحیح بخوانید؛ دوم، معانى و مفاهیم قرآنى را بفهمید، و سوم، قرآن را حفظ کنید. حفظ قرآن خیلى مهم است. شما جوانها به این احتیاج دارید و میتوانید. وقتى شما حافظ قرآن هستید، این تکرار آیات قرآنى و انس دائمى با قرآن، به شما فرصت میدهد که در قرآن تدبّر کنید. «تدبر در قرآن» با همین طور خواندن و رد شدن به دست نمیآید؛ با یک بار و دوبار خواندن هم حاصل نمیشود؛ با تکرار و انس با آیه اى از قرآن و امکان تدبّر در آن به دست میآید. و چقدر لطایف در قرآن کریم هست که اینها را جز با تدبّر نمیتوان فهمید. بنابراین حفظ و فهم معانى قرآن و تلاوت آن لازم است.
در مورد تلاوت قرآن هم ما هر سال به طور مفصل اینجا نکاتى را عرض کرده ایم و الحمدللَّه روزبه روز هم جماعت قرآنى ما، هم دائره شان وسیع تر شده و هم از این جهت بهتر شده اند؛ با خواندن قرآن و کیفیت اثرگذارى با تلاوت آشنا شده اند. هر تلاوتى اثرگذار نیست؛ بعضى از تلاوتها هست که وقتى اجرا میشود، معانى قرآن را در گوش و دل و جان مخاطب رسوخ میدهد؛ دست یافتن به چنین تلاوتى، این باارزش است. ما میخواهیم به آنجا برسیم. البته شرط این، صدا هست، موسیقى هست، کیفیت ترکیب بندى آیات و تلاوتى که انجام میگیرد، هست؛ همه ى اینها مؤثر است. الحمدللَّه جوانهاى ما در این زمینه واردند و حرکتشان حرکت خوبى است و روزبه روز هم بهتر خواهد شد.
من فقط این توصیه را بکنم. بعضى از شما عزیزان – چه آنهایى که حالا میخوانید و چه آنهایى که از سالهاى قبل میخواندید – ما گاهى اوقات حقیقتاً – نه زبانى – از دل، شما را تمجید و تحسین میکنیم؛ اما معناى این تحسین، این نیست که شما بهتر از این که هستید، نمیتوانید بشوید. بنده همه اش ترسم از این است که شما جوانهاى خوب ما – همین قراء خوبى که الان هستید و اینجا هم تعداد زیادى تان حضور دارید – خیال کنید اینجایى که شما رسیده اید، این پله ى آخر است. نه آقا، این پله ى آخر نیست. نباید توقف بکنید؛ باید به جلو حرکت کنید؛ باید پیش بروید و روزبه روز باید بهتر بخوانید و بهتر بشوید، که این ممکن هم هست. البته این به ترتیباتى از لحاظ تعلیم و کانونهاى قرآنى احتیاج دارد و این دوستانى که دست اندرکار این مسائل هستند، بایستى مقدمات را فراهم کنند و صدا و سیما هم بایستى کمک بکند.
اگر ان شاءاللَّه تلاوت قرآن در جامعه ى ما همگانى شود، همه بتوانند قرآن را صحیح بخوانند و همه ى خانه ها موج شوق به تلاوت قرآن را در خود جاى بدهند، آن وقت ما امیدمان به اینکه جامعه ى اسلامى و قرآنىِ به معناى واقعى در این کشور تشکیل بشود، بیشتر خواهد شد. ما امروز یک حکومت اسلامى و یک جامعه ى اسلامى هستیم؛ اما این قدمهاى اول است. آن مقدارى که ما از اسلام داخل کشورمان و داخل حکومتمان در گفتار و کردار دولتمردانمان مشاهده میکنیم، این، آن اقلِ قلیل از اسلام است؛ این کمتر از آن چیزى است که براى یک جامعه ى اسلامى مورد نیاز است. همه ى برکاتى که تا امروز بر نظام جمهورى اسلامى مترتّب شده، بر همین اقل قلیل مترتّب شده است. اگر ملت ایران توانستند بت استبداد را در این کشور بشکنند و فرو بریزند، اگر ملت ایران این جرئت و دلیرى را پیدا کردند که احساس کنند میتوانند حرف زور را از هیچ کس در دنیا نپذیرند و زیر بار آن نروند، اگر مى بینید جوانهاى ما در میدانهاى علمى و عرصه هاى علمى به پیش میتازند و با یک تصاعد هندسى همین طور جلو و پیش میروند – خوشبختانه روزبه روز دامنه ى پیشرفت علمى در کشور ما گسترده تر میشود – و اگر مى بینید نشانه هایى از اجراى عدالت در کشور ما هست – که البته عرض کردم فقط نشانه هایى از اجراى عدالت هست، تا اجراى عدالتِ به معناى کامل هنوز فاصله داریم – اگر اینها را مشاهده میکنید و خلاصه اگر مى بینید در جامعه و کشور ما، معروف اسلامى، معروف و منکر اسلامى، منکر است، این به برکت همین اقل قلیل اسلامى است که ما در جامعه مان داریم. هر چه ما بتوانیم دامنه ى معرفت اسلامى، روحیه ى اسلامى و فهم اسلامى را توسعه بدهیم، این دستاوردها بیشتر و بیشتر و بیشتر خواهد شد و براى کشورهاى دیگر هم الگو خواهد شد.
امروز خوشبختانه ملتهاى مسلمان احساس اعتزاز به اسلام میکنند؛ این خیلى مهم است! جوانها! یک روزى در دنیاى اسلام بود – از جمله در همین کشور و در کشورهاى دیگر – که جوان مسلمان هیچ از مسلمان بودن خودش، احساس افتخار نمیکرد، حتّى ننگشان هم میکرد؛ ننگشان میکرد بسم اللَّه بگویند، ننگشان میکرد جلوِ چشم دیگران نماز بخوانند؛ یک روزى این طورى بود. افتخار به تبعیت و پیروى و دنباله روى از یا غرب یا شرقِ آن روز – تفکرات مارکسیستى – افتخار به این چیزها بود. امروز ورق برگشته است؛ امروز اردوگاه شرق شکست خورد و اردوگاه غرب روزبه روز ناکامیهاى بیشترى دارد پیدا میکند و روزبه روز بى آبروتر و بى حیثیت تر میشود؛ مدعیان دمکراسى، حقوق بشر و آزادى، خودشان را در دنیا رسوا کرده اند. اسلام روزبه روز بیشتر طلوع میکند و این خورشید اسلام همین طور دارد بالا میآید. ملتهاى مسلمان به اسلام احساس عزت و افتخار میکنند. در همه ى کشورهاى اسلامى این طور است؛ از شمال آفریقا تا شرق آسیا، همه همین طورند؛ در اندونزى، مالزى، هند، پاکستان، بنگلادش، این کشورهاى منطقه ى شرق ما تا خاورمیانه، کشورهاى عربى، کشور ترکیه تا کشورهاى شما آفریقا – چه عربى شان و چه غیرعربى شان – آنجایى که مسلمانها و جوانهاى مسلمان هستند، نسبت به اسلام احساس عزت مى کنند.
همین «احساس عزت» است که به آنها پیروزى میدهد؛ چرا همین حزب اللَّه لبنان – یک مشت جوان، بدون ساز و برگهاى معمولى سیاسى و نظامى و اقتصادى متداول دنیا – بر یک ارتش کاملاً مجهز و مورد توجه و اعتماد قدرتهاى بزرگ جهانى، پیروز شد؟ چون به برکت اسلام، اتکاءبه نفس داشت. این که میگویم عمل به اسلام، این است که ما حرف و وعده ى قرآن را قبول داشته باشیم، معنایش این است که وقتى قرآن میگوید «و لینصرنّ اللَّه من ینصره انّ اللَّه لقوى عزیز»، این را باور کنیم. اگر نصرت خدا کردید، «لینصرنّ اللَّه»، خدا شما را نصرت میکند. «انّ اللَّه غالب على امره»، این را باور کنیم. این معرفت قرآنى به ما یک چنین باورى را میدهد؛ آن وقت ثمره و نتیجه اش در بیدارى ملتها، در ضعف روزافزون قدرتهاى متجاوز و در به هم خوردن برنامه ى متجاوزان و مستکبران براى کشورهاى مسلمان، اینجاها ظاهر میشود.
بنابراین با قرآن انس بگیریم، قرآن را باور کنیم و قرآن را بفهمیم. کار قرآنى در کشور ما خوشبختانه به صورت انبوه انجام گرفته و دارد انجام میگیرد؛ اما نباید این حرکت هرگز دچار وقفه بشود. و شما جوانهاى قرآنى عزیز را – که با قرآن مأنوس و مفتخر به قرآن هستید – توصیه مى کنم که این راه و شیوه را و این منهج مبارک را ادامه دهید و دنبال کنید؛ و ان شاءاللَّه روزبه روز برکاتش عاید شما و ملتتان و کشورتان خواهد شد.
به میهمانانى هم که در این جلسه هستند، خوش آمد عرض میکنیم؛ به قراء و اساتید و اینهایى که خواندند و آنهایى که نخواندند، به همه شان خوش آمد میگوییم و امیدواریم که ان شاءاللَّه این برنامه هاى مسابقات قرآنى هم که ظاهراً از امشب گویا شروع خواهد شد، ان شاءاللَّه با توفیق کامل انجام بگیرد.
پروردگارا! تو را به عزت و جلالت و به رحمتت سوگند میدهیم ما را بندگان صالح و شایسته ى خود قرار بده. پروردگارا! ما را با قرآن زنده بدار؛ با قرآن بمیران؛ با قرآن در قیامت محشور کن. پروردگارا! قول و فعل ما را قرآنى قرار بده. پروردگارا! دشمنان قرآن، توطئه گران علیه قرآن و کسانى که نمیتوانند تداوم حضور قرآن را در جامعه ى اسلامى ببینند، آنها را مغلوب و منکوب بفرما؛ مستکبران را مغلوب کن. پروردگارا! در این روز ماه رمضان و در این ساعت نزدیک افطار، رحمت و مغفرت و لطف خودت را متوجه ما بگردان؛ ما را بیامرز؛ روزه و نماز و تلاوت ما را به کرم و فضلت قبول کن. پروردگارا! باران فیض و رحمت خود را بر همه ى بلاد و کشورهاى اسلامى فرو بیاور. پروردگارا! ما را قدردان قرآن و روح قرآنى قرار بده؛ ما را در خدمت قرآن قرار بده.
رحم اللَّه من قرأ الفاتحه مع الصّلوات
منبع:leader.ir
